Najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek piłkarskich w Polsce, będąca jednocześnie najwyższym szczeblem centralnym (I poziom ligowy). W latach 1927–1939 nosiła nazwę LIGA , a w latach 1948–2008 I LIGA. W jej ramach zmagania toczą się cyklicznie (co sezon) systemem kołowym, jako mistrzostwa kraju i przeznaczone są dla 16 najlepszych polskich klubów piłkarskich. Triumfator Ekstraklasy zostaje jednocześnie mistrzem Polski, zaś najsłabsze drużyny relegowane są do I ligi polskiej (dawnej II ligi polskiej). Pierwotnie zarządzana przez Polski Związek Piłki Nożnej (w latach 1928–2005), następnie (od 18 listopada 2005) przez Ekstraklasę SA. Od 2002 do udziału w jej rozgrywkach zostają dopuszczone wyłącznie kluby mające status profesjonalny (tj. działające w formie sportowej spółki akcyjnej), które – po spełnieniu wszelkich niezbędnych kryteriów – otrzymały roczną licencję na występy na tym szczeblu. Mistrz Polski bierze udział w eliminacjach do Ligi Mistrzów UEFA (1 runda), zaś wicemistrz oraz zdobywca III miejsca w eliminacjach Ligi Europy UEFA (1 runda).