Kiedy Pogoń notuje dobre występy jesienią, to wielu kibiców mocno wierzy, że w końcu nadejdzie TEN sezon. W trwających (jeszcze) zmaganiach szczecinianie mieli bardzo duże szanse, żeby przełom 2019 i 2020 roku spędzić na pozycji lidera, ale ostatecznie skończyło się “tylko” na 3. miejscu. To i tak bardzo rozbudziło apetyty fanów, ale 6 pierwszych kolejek  2020 roku mocno zweryfikowało sny o potędze. Czy w słabym początku wiosny jest jakaś prawidłowość? Czy faktycznie, jak twierdzi wiele osób, Pogoń zawsze zaczyna rok w bardzo kiepskim stylu? 
Poniżej przedstawiono porównanie wyników uzyskanych jesienią (mowa tu o wszystkich kolejkach od początku sezonu do końca roku kalendarzowego) i pierwszych sześciu meczów “wiosny” w nowym roku (począwszy od sezonu 2012/13).

Po powrocie do Ekstraklasy Portowcy zakończyli jesień na dobrym, 8. miejscu w tabeli, ale początek nowej rundy mocno zmroził kibiców – jeden remis i aż pięć porażek sprawiły, że do dzisiaj jest to najgorszy start w ostatnich 7 latach (tylko 0,17 pkt/mecz).

12 miesięcy później nastroje były już zupełnie inne. Szczecinianie 2014 rok zaczynali na 6. miejscu i zanotowali trzy zwycięstwa i trzy remisy. Tylko Lech Poznań mógł pochwalić się wtedy lepszym bilansem. Po 30. kolejkach Pogoń była 4., co tylko potwierdzało ówczesną dobrą formę Granatowo-bordowych.

Skoro było już dobrze, to później musiało być też źle. Piłkarze Pogoni postanowili zafundować wszystkim kibicom wiosenny rollercoaster. Dwa remisy, trzy porażki i tylko jedna wygrana sprawiły, że początek rundy w 2015 roku był drugim najgorszym od momentu powrotu do elity (0,83 pkt/mecz).

Dwa kolejne starty to dwa gorsze wyniki niż jesienna zdobycz. Wiosna 2016 zaczęła się bardzo podobnie do obecnego sezonu (m.in. wygrana 3:2 w pierwszym meczu po dramatycznym pościgu) i nikt nie miałby nic przeciwko, żeby miejsce po 30 kolejkach (o ile będą) również było identyczne (zwłaszcza, że szanse na rozegranie faz grupowych maleją z każdym dniem). W 2017 roku Pogoń zdobyła dokładnie tyle samo punktów co 12 miesięcy wcześniej, ale za sprawą słabej jesieni szczecinianie nie zajmowali już miejsca w ścisłej czołówce.

Rok 2018 był drugim od momentu powrotu do Ekstraklasy, w którym Portowcy notują lepszy start na wiosnę. Patrząc jednak na jesień to w zasadzie nie mogło być gorzej. Szczecinianie w pewnym momencie byli uznawani za jednego z kandydatów do spadku. Dopiero przyjście Kosty Runjaica, dwie wygrane i dwa remisy pozwoliły Portowcom na złapanie oddechu.

Jesienią 2018 i wiosną 2019 Pogoń osiągnęła jedne z lepszych zdobyczy punktowych (trzeci raz start w nowym roku był lepszy niż poprzednia runda), ale stabilna i wysoka forma nie przełożyły się niestety na podium.

Obecne rozgrywki do pewnego momentu były po prostu znakomite. Gra nie zawsze zachwycała, ale wyniki jak najbardziej. Pogoń przez długi czas pozostawała liderem tabeli i praktycznie nie spadała poniżej 3. miejsca. Niepokój wzbudziły dwie grudniowe porażki z outsiderami (Wisłą Kraków i Koroną), ale wygrana na początku rundy z Wisłą Płock przywróciła wiarę w sukces. Niestety kolejne spotkania były bardzo słabe i szczecinianie ostatecznie zanotowali trzeci najsłabszy wiosenny start od 2013 roku.

Poniżej zaprezentowano omawiane dane w formie graficznej. To co przede wszystkim rzuca się w oczy:

• średnio Pogoń zdobywa więcej punktów/mecz jesienią niż na początku roku,
• 3 razy (z ośmiu) szczecinianie zanotowali lepszy start na wiosnę w porównaniu z jesienną zdobyczą,
• najlepszy wynik na jesień: 1,75 pkt./mecz (2019/2020),
• najgorszy wynik na jesień: 0,81 pkt./mecz (2017/2018),
• najlepszy wynik na wiosnę (6 pierwszych spotkań): 2,00 pkt./mecz (2013/2014),
• najgorszy wynik na wiosnę (6 pierwszych spotkań): 0,17 pkt./mecz (2012/2013), 
• w 5 przypadkach (na osiem) Portowcy strzelali średnio więcej bramek na mecz jesienią niż na początku roku,
• średnio szczecinianie tracą mniej więcej tyle samo bramek na mecz jesienią jak i na początku wiosny,
• ilość zwycięstw, remisów i porażek w pierwszych 6 meczach wiosny począwszy od 2013 roku to odpowiednio: 12-20-16,
• Pogoń zwykle zajmuje miejsce w środku stawki zarówno na koniec roku jak i na koniec sezonu zasadniczego. 

Autor: Tomasz Paczkowski
Źródło: j.w